Panna Lane, której cierpienia z powodu częstych migren dorównywały jedynie chęci nauczenia Arabelli zasad gramatyki francuskiej, wstała wczesnym rankiem i postanowiła spróbować raz jeszcze. Niestety, była kobietą o nieugiętym sposobie myślenia i nawet cztery miesiące obcowania z niesforną wychowanką nie nauczyły jej, że należy radykal¬nie zmienić metody. Wciąż tylko napominała lady Arabellę, jak powinna się zachowywać młoda dama i postawiła sobie za punkt honoru wcielenie tych zasad w życie. Ponieważ towarzyszył temu zrzędliwy i pozbawiony wiary w siebie sposób bycia, nic dziwnego, że uczennicy niewiele wchodziło do głowy, a biedną pannę Lane nieustannie nękały załamania nerwowe i migreny.

próg domu. - Jesteśmy gotowi, ale nie chcemy, żebyś

- Dobrze. - Jej głos był jeszcze bardziej lodowaty niż spojrzenie.
12 września 1910 roku
- A kiedy postanowiłeś mi się oświadczyć?
Zdecydował, że zostanie sługą i rycerzem swej damy. Będzie niezwykle szlachetny i nigdy nie wyjawi swojej miłości, zadowalając się jedynie czuwaniem nad bezpieczeń¬stwem. Naturalnie, pomyślał, odsuwając z melancholią jeżyny, zapadnie przy tym na śmiertelną chorobę (dziewczyna ześliźnie się do potoku, uciekając przed zdradzieckimi objęciami Baverstocka i on, Giles, uratuje ją i umrze). Będzie długo cierpiał na łożu śmierci i odejdzie z tego świata z jej imieniem na spierzchniętych ustach. W tej samej chwili uzmysłowił sobie, że tak naprawdę nie wie, jak ona ma na imię, a panna Stoneham na ustach umierającego nie brzmi tak samo romantycznie, jak „Mary” czy nawet „Cecil”.
- JuŜ mi chyba wszystko powiedziałeś, Mark.
Podniosła się, wyczuwając, że coś jest nie tak.
nie będę miała z wami szans, gdybyście postanowili walczyć
- A tak jest?
- I kiedy pracuje się z maniakiem - dodał ze śmiechem Jackson. - Nie da odetchnąć. Ten świr ciągle myśli, że ma dwadzieścia lat i
- Pani Sanders?
Nie ulegało wątpliwości, że Clemency jest zrozpaczona, i to wcale nie z powodu odkrycia jej kłamstw. Arabelli wydało się, że najbardziej ją boli utrata dobrego imienia w oczach Lysandra, ale z chwalebnym umiarem nie powie¬działa nic na ten temat, pomyśli o tym później.
nie tak, jak należy. Nowa niania musi sama zdobyć ich

- Wygląda na równe dwadzieścia jeden stówek, detektywie. W znaczonych banknotach, jeśli się nie mylę. Powiesz, skąd masz te
niego poczekała. Po raz pierwszy od kilku dni zwrócił się do
kierunku. Zmęczona juŜ była tym swoim szarym, samotnym Ŝyciem. Chciałaby dzielić
- To zależy.
- Oczywiście. Możesz potrzebować mojej pomocy. Fa¬bianowie trzymają jej stronę, wiesz o tym.
Zmieniła teŜ bluzkę, bo Erika podczas śniadania poplamiła ją niechcący.
nieświadomie, zachowuje się jak prawdziwy męŜczyzna.
- Jeszcze sekunda, jeśli pani pozwoli. Czy ma pani
się na jego widok. CzyŜby zapomniała, Ŝe on tu mieszka?
- A dlaczego postanowiłeś mi się oświadczyć? - Była nieubłagana.
Mark pomyślał, Ŝe najlepiej będzie udać, Ŝe niczego nie dostrzegł, a nie gapić
Pochylił głowę, kryjąc uśmiech.
głosy. Nie rozumiał poszczególnych słów, ale nie
- Niedużo. - Popatrzył na zegarek. - Najwyżej dwadzieścia minut.
- W takim razie jestem zdumiona, że miała jeszcze siłę przyjąć oświadczyny pana Butlera - rzekła bez cienia emocji.